De bedenker van papier
Al heel vroeger schreven mensen. Al in de prehistorie. De mensen in de prehistorie tekende dieren en poppetjes op de wand van een grot. Later schreven mensen op een glad stuk gedroogd klei, het schild van een schildpad, op boomschors, en van alles en nog wat. Wij mensen kunnen al langer schrijven dan er papier is. Ook de Romeinen schreven, die schreven op wastafeltjes met een kraspen of stylus. Dit waren houten plaatjes met een laagje bijen was. Als ze een fout maakten of op nieuw moesten beginnen, streken ze de bijenwas weer glad.
De chinees Ts’ai Lun heeft waarschijnlijk het papier bedacht. Dit maakte hij van oude kleren en lappen, ook wel ‘ lompen ’(lees in het volgende hoofdstuk hoe dat gemaakt word.). De lompen deed hij in een bad dat naast het water stond. In het water stonden dan 2 molens daaraan zaten stokken en hamers. Door de stroming van het water gingen de molens draaien en dus de hamers op de lompen slaan
Als dat een pap geworden was, stortte ze het op een zeef en dat lieten ze het drogen. Daarna werd de rest van het vocht eruit gedrukt onder een pers:
De chinees Ts’ai Lun heeft waarschijnlijk het papier bedacht. Dit maakte hij van oude kleren en lappen, ook wel ‘ lompen ’(lees in het volgende hoofdstuk hoe dat gemaakt word.). De lompen deed hij in een bad dat naast het water stond. In het water stonden dan 2 molens daaraan zaten stokken en hamers. Door de stroming van het water gingen de molens draaien en dus de hamers op de lompen slaan
Als dat een pap geworden was, stortte ze het op een zeef en dat lieten ze het drogen. Daarna werd de rest van het vocht eruit gedrukt onder een pers:
Daarna werd het papier in lijm gedoopt, om te voorkomen dat het ging vlekken als je erop schreef.